Μητροπολίτης Ιλαρίωνας: ο Θεός θα είναι πάντα πιστός σε κάθε άνθρωπο

[gallery end=6]

Τον Όρθρο της Μεγάλης Παρασκευής με την ανάγνωση των δώδεκα Ευαγγελίων τέλεσε στις 21 Απριλίου 2011 στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων θλιβομένων η χαρά της Μόσχας ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Μετά το πέρας της ακολουθίας ο Ιεράρχης απεύθυνε το λόγο του στο εκκλησίασμα αναφερόμενος στο θέμα της σταυρικής πορείας του Κυρίου μας.

[gallery start=7 end=12]

«Έχουμε ακούσει πως δέχθηκε τα εκούσια πάθη και το φοβερό επί του σταυρού θάνατο υπέρ της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, πως τις τελευταίες μέρες και ώρες της επίγειας του ζωής ευρίσκονταν δίπλα του διάφοροι άνθρωποι και πως διαφορετικά αντιδρούσαν στο γεγονός.

Μόλις πριν μερικές μέρες ο όχλος υποδεχόταν τον Ιησού με βαΐα ως τον βασιλέα, εξαίροντας και κραυγάζοντας: «Ωσαννά στον Υιό του Δαβίδ! Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα Κυρίου!» (Ματθ. 21.9), και τώρα φώναζε εντελώς άλλο: «Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν!» (Ιω. 19.6), απευθυνόμενος στο Ρωμαίο ηγεμόνα, ο οποίος παρόλο που δε θεωρούσε τον Ιησού ένοχο, αλλά τον καταδίκασε σε θάνατο.

Έχουμε ακούσει πως ο Ιούδας, ένας εκ των δώδεκα μαθητών του Σωτήρα, τον πρόδωσε. Με τριάντα αργύρια υπέδειξε στους αρχιερείς τον τόπο, όπου θα μπορούσαν να συλλάβουν τον Ιησού, ώστε πολλοί άνθρωποι, που τον ευλαβούνταν δεν θα τον έβλεπαν (Ματθ. 26. 14-15, 47-50).

Έχουμε ακούσει πως ο στενότατος μαθητής του Χριστού Πέτρος λόγω της ολιγοψυχίας και φόβου αρνήθηκε το Διδάσκαλό του, αλλά στη συνέχεια έκλαυσε την προδοσία του (Ματθ. 26. 69-75). Έχουμε ακούσει ότι δίπλα στο σταυρό ευρίσκετο η Πανάχραντη Μητέρα του Ιησού και ο αγαπητός Του μαθητής, οι οποίοι Τον ακολούθησαν μέχρι το τέλος, μέχρι το Γολγοθά (Ιω. 19. 26-27).

Επίσης έχουμε ακούσει πως ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός αντιμετώπιζε εκείνα τα βάσανα, τα οποία έπρεπε να υπομείνει σύμφωνα με το θέλημα και την ευδοκία του Πατέρα για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους (Ιω. 19. 1-3, 17. 28-30). Ο Υιός του Θεού, καθώς σταυρωνόταν, προσευχήθηκε για τους σταυρωτές του (Λκ. 23.24). καθώς δεχόταν ύβρεις ούτε μια φορά δεν απάντησε σε αυτή τη λοιδορία. Όταν ένας από τους συσταυρωμένους ληστές απευθυνόμενος σε Αυτόν είπε: «μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία Σου», του απάντησε: «σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο» (πρβλ. Λκ. 23. 39-43).

Όλα αυτά τα γεγονότα τα γνωρίζουμε καλά, διότι διαβάζουμε γι΄αυτά στο Ευαγγέλιο όχι μόνο σήμερα, αλλά επανειλημμένως κατά τη διάρκεια του έτους, και αυτά μας αποκαλύπτουν κυρίως την αγάπη του Θεού, η οποία δε μειώνεται ανάλογα με τη συμπεριφορά των ανθρώπων, την ολιγοψυχία, την ολιγοπιστία, την προδοσία τους.

Ο καθηλωθείς στο σταυρό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, με τη θεία και υπερανθρώπινη αγάπη αγαλλίασε όλη την ανθρωπότητα. Η αγάπη του κάλυπτε και την Πανάχραντη του Μητέρα, και τον αγαπημένο μαθητή Του, οι οποίοι ευρίσκονταν δίπλα, και τον Πέτρο, που αρνήθηκε και με δάκρυα έκλαυσε την αμαρτία του, και εκείνους τους αποστόλους, οι οποίοι έντρομοι διασκορπίσθηκαν μη γνωρίζοντας τι να κάνουν, και τον προδότη Ιούδα, ο οποίος αυτοκτόνησε, και τον όχλο, ο οποίος Τον περιέβαλε. Η αγάπη του Θεού καλύπτει και τους δικαίους, και τους αδίκους. Δε μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός αγαπά έναν περισσότερα και άλλο λιγότερα. Δε μπορούμε να πούμε ότι ο Κύριος δε προσφέρει ευκαιρία σωτηρίας σε ανθρώπους. Σε καθένα προσφέρει ευκαιρία σωτηρίας.

Όταν ο Ιούδας μελετούσε την προδοσία, ο Κύριος του έδωσε να καταλάβει ότι γνώριζε το πονηρό του σχέδιο (Ματθ. 26. 21-25) και του έδωσε ευκαιρία να σταματήσει, και όμως αυτός δεν σταμάτησε. Η Θεία αγάπη που έχει την αφετηρία της το σταυρό του Κυρίου, υπερβαίνει κάθε ανθρώπινη αντίληψη περί δικαιοσύνης, ανταποδόσεως, αγάπης...Ο Κύριος πάντα θα μείνει πιστός σε κάθε άνθρωπο, διότι ο δικός μας Θεός είναι Εκείνος, ο οποίος «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α Τιμ. 2.4.).

Η καλύτερη απόδειξη της Θείας αγάπης είναι ο σταυρός του Χριστού και ο σταυρωθείς επί αυτού Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος προσεύχεται για τους σταυρωτές του, εμπιστεύεται τον αγαπητό του μαθητή στη Μητέρα του και τη Μητέρα του στο μαθητή. Αυτός ακόμα τις τελευταίες στιγμές της επίγειας του ζωής δεν σκέφτεται τον εαυτό του, αλλά τους ανθρώπους. Αυτή είναι η αγάπη του Θεού, που μας αποκαλύπτεται μέσα από το μυστήριο του σταυρού του Κυρίου.

Να προσκυνάμε το σταυρωθέντα υπέρ ημάς Κύριο Ιησού Χριστό, να Τον παρακαλέσουμε να μην ολιγοστεύσει η πίστη μας, να μην αναδειχθούμε ολιγόπιστοι για να μην τον προδώσουμε όπως ο Ιούδας και να μην τον αρνηθούμε όπως ο Πέτρος, και να μην μείνουμε αδιάφοροι απέναντί του όταν μας έρχεται σε μορφή ενός αναξιοπαθούντος, περιφρονημένου και ταπεινωμένου. Να παρακαλέσουμε τον Κύριο να μας ενισχύσει να είμαστε πραγματικοί χριστιανοί και κατά το μέτρο μας να μιμηθούμε Αυτόν, ο οποίος έπαθε, πέθανε και ανέστη για όλο το ανθρώπινο γένος. Αμήν».