Πραγματοποιήθηκε συνάντηση των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών Ρωσίας και Σερβίας
Πραγματοποιήθηκε στις 22 Απριλίου 2025 στην πατριαρχική και συνοδική κατοικία της ιεράς μονής του Αγίου Δανιήλ Μόσχας συνάντηση του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κυρίλλου με τον Αγιώτατο Πατριάρχη Σερβίας Πορφύριο.
Εκ μέρους της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας επίσης συμμετείχαν: ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ) του Πατριαρχείου Μόσχας μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Αντώνιος, ο ιδιαίτερος του Αγιωτάτου Πατριάρχη Κυρίλλου επίσκοπος Ράμενσκογε Αλέξιος, ο σύμβουλος του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών πρωθιερέας Νικόλαος Μπαλασόφ, ο αντιπρόεδρος του ΤΕΕΣ πρωθιερέας Ίγκορ Γιακιμτσούκ κ.ά.
Τον Προκαθήμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας συνόδευαν: ο αρχιεπίσκοπος Νόβι Σαντ και μητροπολίτης Μπάτσκας Ειρηναίος, ο εκπρόσωπος του Πατριάρχη Σερβίας παρά τω Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών επίσκοπος Ρεμεζιάν Στέφανος, ο καθηγούμενος της ιεράς μονής Κόβιλ αρχιμανδρίτης Χαρίτων Πάβλιτσα, ο διευθυντής του Γραφείου του Πατριάρχη Σερβίας πρωθιερέας Γεώργιος Στοϊσάβλεβιτς, ο πρύτανης της Ιερατικής Σχολής Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι πρωτοδιάκονος Ράντομιρ Βρουτσίνιτς, ο πρωτοδιάκονος Ραντόιτσα Ζάγκραν, ο αδελφός της ιεράς μονής Κόβιλ ιεροδιάκονος Ιουστίνος Ζίβανιτς κ.ά.
Προ της ενάρξεως της συναντήσεως οι Προκαθήμενοι των δυο Εκκλησιών μετέβησαν στο παρεκκλήσι της πατριαρχικής κατοικίας. Καλωσορίζοντας τον υψηλό προσκεκλημένο με θαλπωρή στην καρδιά και αίσθημα αδελφικής αλληλεγγύης ο Αγιώτατος κ. Κύριλλος τόνισε ότι στις σχέσεις της Ρωσικής Εκκλησίας με την Εκκλησία της Σερβίας ουδέποτε δεν υπήρχε ούτε φευγαλέα σκιά ο,τιδήποτε αρνητικού, αλλά αναλλοιώτως διαφυλάχθηκαν η αλληλοκατανόηση, η αγάπη και η αμοιβαία αδελφική υποστήριξη. «Και τούτο δεν είναι τυχαίο, διότι οι λαοί μας δεν προσεγγίζουν μόνο ως προς την γλώσσα, τον πολιτισμό και την ιστορία, αλλά και οι δύο Εκκλησίες μας ταλαιπωρήθηκαν πολύ στο διάβα της ιστορίας τους, συμπεριλαμβανομένων και των άδικων διωγμών τον 20ό αι. Και η πηγάζουσα από τα βάθη των αιώνων ιστορική εμπειρία και η εμπειρία της παρελθούσης εκατονταετηρίδος ενώνουν τις Εκκλησίες μας μεταξύ άλλων και ως προς την κατανόηση του ποια πρέπει να είναι σήμερα η αποστολή του ποιμένα, που έχει ως στόχο τον σύγχρονο άνθρωπο. Αν και δεν υπάρχουν τώρα εκείνοι οι διωγμοί, που ζήσαμε κατά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, εκείνο όμως που συμβαίνει σήμερα στο μεταίχμιο της εκκλησιαστικής και της θύραθεν ζωής, επίσης παρουσιάζει μια ορισμένη απειλή. Ενώπιον των ανθρώπων εμφανίζονται ψευδή ιδεώδη, ψευδής στοχοθεσία, που συνδέεται με την επίτευξη ενός υψηλού επιπέδου άνεσης και υλικής ευημερίας. Παραλλήλως, εκτοπίζονται στο περιθώριο εκείνες οι πνευματικές και ηθικές αξίες, οι οποίες συνδέονται με τον χριστιανισμό. Επομένως, οι κοινές ιεραποστολικές και θεολογικές προσπάθειες των αδελφών μας Εκκλησιών είναι πολύ περιζήτητες σήμερα».
«Χαίρομαι που είμαστε μαζί σήμερα στη Μόσχα έμπλεοι χαράς της Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι η ανάσταση του ανθρωπίνου γένους και του καθενός μας, εάν έχουμε πίστη, ταπείνωση και ελπίδα για τον Θεό. Οι πειρασμοί και τα προβλήματα πάντοτε υπάρχουν, αλλά η Ανάσταση του Χριστού παραμένει γνήσιο και αμετάβλητο γεγονός νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων», ανέφερε στην αντιφώνησή του ο Προκαθήμενος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας.
Ο Πατριάρχης Πορφύριος τόνισε ότι οι αγαστές σχέσεις μεταξύ της Ρωσικής και Σερβικής Εκκλησίας αποτελούν αγαθό παράδειγμα για όλους τους ορθοδόξους.
Κατά τις συνομιλίες, που ακολούθησαν, ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας συνεχάρη εγκαρδίως τον Αγιώτατο Πατριάρχη Σερβίας Πορφύριο για την απονομή του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας: «Αυτή η απόφαση του Επιστημονικού Συμβουλίου της παλαιότερης Θεολογικής μας Σχολής μαρτυρεί το υψηλό κύρος της Υμετέρας Αγιότητας ως θεολόγου και εκκλησιαστικού ηγέτη. Είμαι ενήμερως για την προσωπική Σας συμβολή στην ανάπτυξη της θεολογικής και θρησκευτικής παιδείας στη χώρας Σας, την εμβάθυνση στη θεματολογία, ως και για τις αφοσιωμένες προσπάθειες, που στοχεύουν στο θεολογικό διαφωτισμό του ποιμνίου Σας».
Επίσης υπέδειξε τη σπουδαία συμβολή του Αγιωτάτου Πατριάρχη Πορφυρίου στην εντατικοποίηση της συνεργασίας μεταξύ των δύο Εκκλησίων στον τομέα της θεολογικής μόρφωσης και τις ανταλλαγές φοιτητών.
Στη συζήτηση αναφέρθηκε ότι παλαιότερα ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα των Θεολογικών Ακαδημιών της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας είχε απονεμηθεί στους αοιδίμους προκατόχους του Πατριάρχη Πορφυρίου στον θρόνο των Πρωθιεραρχών της Σερβίας, τους Πατριάρχες Γαβριήλ (†1950) και Γερμανό (†1991).
Από την πλευρά του ο Αγιώτατος Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος ευχαρίστησε για την απονομή του τιμητικού τίτλου, επισημαίνοντας ότι βλέπει σε αυτή «την έκφραση της αγάπης μεταξύ των Εκκλησιών μας και των λαών μας».
«Η θεολογία για μας είναι ίδια η ζωή και θεωρώ ότι η μόρφωση είναι το πλέον σημαντικό στη ζωή της Εκκλησίας, τόνισε ο Προκαθήμενος της Σερβικής Εκκλησίας απευθυνόμενος στον Αγιώτατο Πατριάρχη Κύριλλο και συνέχισε: Όπως έχετε ήδη αναφέρει, ο σύγχρονος κόσμος αποδέχεται αξίες όχι μόνον μη πνευματικές, αλλά συχνά και απευθείας αντιευαγγελικές και γνωρίζουμε ότι ενίοτε κάποιες Θεολογικές Σχολές επηρεάζονται από την παγκόσμια κοινή γνώμη και συγκεκριμένη ιδεολογία, συχνά αντιχριστιανική. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό η θεολογική μόρφωση και οι Θεολογικές μας Σχολές να είναι πάντοτε στο πεδίο μόνιμου ενδιαφέροντος της Εκκλησίας και να μην είναι απλώς ακαδημαϊκή μόρφωση, η οποία δεν συνδέεται με την εκκλησιαστική ζωή και τη λατρεία. Δεν είναι τυχαίο που έλεγαν οι αρχαίοι: εάν θέλεις να γίνεις θεολόγος να προσεύχεσαι, και εάν προσεύχεσαι, τότε είσαι θεολόγος».
Όπως υπογράμμισε ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος με την απονομή του τιμητικού τίτλου στον Πατριάρχη Σερβίας Πορφύριο η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησίας του αποδίδει τα πρέποντα ως εξέχοντος εκκλησιαστικού ταγού και θεολόγου. «Συνδυάζετε και το θεολογικό έργο και την εκκλησιαστική διδασκαλία με την πρακτική ποιμαντική ποδηγεσία, δηλαδή διαποίμανση της Εκκλησίας και του λαού Σας», ανέφερε ο Πατριάρχης Κύριλλος.
Σε συνέχεια της συζήτησης εθίγη ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων που αφορούσαν στην πανορθόδοξη ενότητα και τις διεκκλησιαστικές σχέσεις, καθώς και θέματα διμερούς ενδιαφέροντος.