Μητροπολίτης Ιλαρίωνας: κοινωνούμε του Θείου φωτός διά της μετοχής στα Μυστήρια της Εκκλησίας

Της Θείας Λειτουργίας την εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου ημῶν Ιησού Χριστού, στις 19 Αυγούστου 2013, τέλεσε στον Ιερό Ναό της Παναγίας «Πάντων Θλιβομένων η Χαρά» ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας. Μετά το πέρας της Λειτουργίας ο Ιεράρχης ευλόγησε τη σταφυλή.

Επίσης συλλειτούργηαν ο Αρχιμανδρίτης Σπυρίδων Κατραμάδος, Γραμματέας του Συνοδικού Γραφείο Προσκυνηματικώ Περιηγήσεων, ο Αρχιμανδρίτης Φιλάρετος Μπουλέκωφ, Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΤΕΕΣ,  κληρικοί του ναού και ιερωμένα στελέχη του ΤΕΕΣ. Τη Θεία Μυσταγωγία παρακολούθησε από Ιερού Βήματος ο Μητροπολίτης Κυρήνης Αθανάσιος, Έξαρχος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στη Μόσχα.

Επίσης παρέστησαν ο σύμβουλος της Αποστολικής Νουντσιατούρας μονσενιόρι Αντζεϊ Γιούζβοβιτς, ο Γενικός Γραμματέας της Διασκέψεως των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων Ρωσίας ιερέας Ίγκορ Κοβαλέφσκυ, μέλος της Κοινότητας του Αγίου Αιγιδίου Ρώμης ιερέας Φραντσέσκο Τεντέσκι.

Ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας χειροτόνησε σε πρεσβύτερο στέλεχος του Τμήματος διάκονο Αλέξιο Ντίκαρεφ.

Μετά την οπισθάμβωνος ευχή ο Ιεράρχης ευλόγησε τη σταφυλή.

Αμέσως μετά ο κ. Ιλαρίωνας κήρυξε το θείο λόγο όπου ευχήθηκε στους πιστούς για την εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου και μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Αυτή την εόρτια ημέρα καθώς λάμπει ο ήλιος πρέπει να σκεφθούμε διατί λάμπει τόσο πολύ ο ήλιος και τι μας προσφέρει; Παρακολουθωντας τη φύση, βλέπουμε ότι όλα εν φύσει εξαρτώνται από τον ήλιο και αυτό ισχύει και για τα φυτά και για τα ζώα...Από τον ήλιο εξαρτάται η ζωή των φυτών, των ζώων και του ανθρώπου...Στον πνευματικό κόσμο υπάρχει επίσης Ήλιος και είναι ο Κύριος και Θεός ημῶν. Εάν ο Θεός δεν δημιούργησε τον κόσμο, εάν με την θαυμαστή και θεία Πρόνοιά του δεν φρόντιζε αυτό τον κόσμο κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο, εάν με την ζωοδόχο παρουσία Του δεν διαπερνούσε κάθε ζώντα οργανισμό και κάθε κύτταρο, δε θα υπήρχε η ζωή σε αυτή τη γη, ούτε εμείς οι ίδιοι και όσα μας περιβάλλουν. Δεν το καταλαβαίνουν αυτό όλοι άνθρωποι. Ορισμένοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ο Θεός και ότι είναι μακριά, ότι αφού δημιούργησε τον κόσμο κάποτε τώρα έπαυσε να τον φροντίζει...Ο κόσμος υπάρχει έως ότου το θέλει ο Θεός...

Όταν ενσαρκωμένος ήλθε ο Κύριος ημῶν Ιησούς Χριστός αρκετοί νόμιζαν ότι επρόκειτο για έναν απλό άνθρωπο και δεν ήταν αμέσως όταν στους μαθητές του Σωτήρος, όσους εξέλεξε για να διακονήσουν τον Θεό, αποκαλύφθηκε το μυστήριο της Θεότητος, κεκαλυμμένο με το πέπλο της ανθρωπίνης σαρκός του Κυρίω ημῶν Ιησού Χριστού...Για να πείσει τους μαθητές του ότι Αυτός ο Ίδιος Ιησούς Χριστός είναι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, για να ενδυναμωθεί η πίστη τους προτού παραδοθεί στα χέρια των ανθρώπων και σταυρωθεί, ο Σωτήρας παίρνει τους τρις πιο στενούς μαθητές του και τους πηγαίνει στην κορυφή του Όρους. Εκεί βλέπουν να μεταμορφώνεται το πρόσωπο του Κυρίου και λάμπει περισσότερα από τον ήλιο, ενώ τα ιμάτια Αυτού έγιναν λευκά σαν το φως, όλα μεταμορφώνεται γύρω Του και οι ακτίνες τις οποίες εκπέμπει ο Ιησούς Χριστός φωτίζουν όλη τη γη. Έντρομοι εξ αυτού οι μαθητές έπεσαν χαμαί και κάλυψαν τα πρόσωπά του. Και εν συνεχείᾳ ο Πέτρος, πλήρης χαράς, πρότεινε στον Σωτήρα:  «Καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ μίαν ᾿Ηλίᾳ» (βλ. Ματθ. 17.1-9)».

Για έναν πιστό, ο οποίς ξέρει ότι εκτός υλικού ηλίου υπάρχει και Νοητός Ήλιος, ο οποίος φωτίζει όλη την ανθρώπινη ζωή, η αποκάλυψη του Θεού είναι κατ΄αρχάς η κινητήρια δύναμη, η οποία τον οδηγεί στην πορεία της ζωής του.

Αυτός ο ήλιος ποτέ δεν βασιλεύει και αυτό το Θείο φως δεν εκλείπει ποτέ.

Κοινωνούμε αυτού του Θείου φωτός σε αυτή τη ζωή ο καθές κατά τα μέτρα του και πρωτίστως διά της μετοχής στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Δεν είναι σπάνια όταν αισθανόμαστε κατά τη λειτουργία, ότι ανοίγει ο ουρανός για μας, εξαφανίζοντα τα σύννεφα και αυτό το φως εκπέμπει τις θείες ακτίνες του ευθεία στην καρδιά μας. Αυτό το αισθανόμαστε όταν συνερχόμαστε για να τελούμε τη Θεία Λειτουργία, όταν κοινωνούμε των Αγίων του Χριστού Μυστηρίων.

Και αυτό το φως δεν μας φωτίζει από μακράν και έξωθεν, αλλά έρχεται μέσα μας, αρχίζει να λάμπει από μέσα μας και φωτίζει όλη την ανθρώπινη και σαρκική και γήινη φύση μας με τη Θεία ενέργεια.

Αυτό ήταν το Μυστήριο της Μεταμορφώσεως, το οποίο έζησε ο Κύριος και το οποίο ζουν οι άνθρωποι στην Εκκλησία. Αυτό είναι το μυστήριο, το οποίο ζούμε διά της μετοχής μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας.

«Να προσευχηθούμε να ζήσουμε κι εμείς τη χαρά, την οποία έζησαν οι μαθητές στο Θεοβάδιστο Όρος Θαβώρ, ώστε το Θείο φως μας οδηγούσε στην πορεία της ζωής μας μέχρι να περάσουμε στην άλλη ζωή, όπου ο ήλιος θα λάμπει για όλους και όπου ο Ίδιος ο Χριστός θα είναι Ήλιος και όπου αναμένει τον καθένα στην σωτήρια Βασιλεία Αυτού. Αμήν».