Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων προήδρευσε του Πρώτου Φόρουμ της Ορθόδοξης νεολαίας της επαρχίας Πένζας

[gallery order="DESC"]

Με την ευλογία του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κυρίλλου και την πρόσκληση του προσωρινώς διοικούντος της επαρχίας Πένζας Επισκόπου Λγιούμπερτσυ Βενιαμίν, ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας Αρχιεπίσκοπος Βολοκολάμσκ Ιλαρίων προήδρευσε του Πρώτου Φόρουμ της Ορθόδοξης νεολαίας της επαρχίας Πένζας.

Επίσης στο φόρουμ συμμετείχαν οι Επίσκοποι Σαράτωφ και Βολσκ Λογγίνος, Ρουζάεφκα Κλήμης και ο Πρύτανης της Ιερατικής Σχολής ηγούμενος Σεραφείμ Ντομνίν.

Μετά από χαιρετισμούς του Επισκόπου Βενιαμίν και του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης του Νομού Πένζας κ. Β. Σάβιν ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων παρουσίασε την βασική ομιλία του φόρουμ με θέμα «Τι σημαίνει να είσαι χριστιανός στο σύγχρονο κόσμο».

Στην αρχή ο Πρόεδρος του ΤΕΕΣ αναφέρθηκε στο έργο της αρχαίας χριστιανικής Εκκλησίας του Γ΄ αιώνα την «Επιστολή προς Διόγνητο», όπου περιγράφεται η ζωή των πρώτων χριστιανών: «Οι Χριστιανοί δεν ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους στην γλώσσα ομιλίας, ούτε στις συνήθειες. Ούτε κατοικούν σε δικές τους ξεχωριστές πόλεις, ούτε χρησιμοποιούν κάποια γλωσσική διάλεκτο διαφορετική, ούτε ζουν με «περίεργο» τρόπο! Δεν έχουν επινοήσει κάποιο «παράξενο» τρόπο ζωής στηριγμένοι στην ανθρώπινη περιέργεια, ούτε και προΐστανται όπως μερικοί μιας ανθρώπινης διδασκαλίας. Κατοικούν σε ελληνικές ή βαρβαρικές πόλεις, όπως συνέπεσε ο καθένας, και διαβιούν με τις τοπικές συνήθειες και τον τρόπο ενδυμασίας και τροφής του κάθε τόπου ενώ συγχρόνως γίνεται φανερή η θαυμαστή και αξιοπρόσεκτη συμπεριφορά τους. Ζουν στην δική τους ο καθένας πατρίδα αλλά ως πάροικοι. Μετέχουν σε όλα τα κοινά ως πολίτες και υπομένουν τα πάντα, όμως σαν να ήσαν ξένοι. Η ξενιτιά είναι πατρίδα τους και η πατρίδα τους ξενιτιά… Ό,τι είναι για το σώμα η ψυχή, είναι και για τον κόσμο οι Χριστιανοί».

Κατά τη γνώμη του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Ιλαρίωνος, αυτά τα λόγια παραμένουν επίκαιροι και σήμερα. Οι χριστιανοί καλούνται να ζουν στον κόσμο, αλλά να είναι «φως του κόσμου» και «άλας της γης». Αυτό ακριβώς αναθέτει μια ιδιαίτερη ευθύνη σε κάθε χριστιανό.

Ακόμα είπε ότι ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία για δυνατούς στο πνεύμα ανθρώπους, όμως μέσα στην Εκκλησία ευρίσκεται χώρος για κάθε άνθρωπο: τόσο για το δυνατό, όσο και για τον αδύναμο, τόσο για τον πλούσιο, όσο για το φτωχό, τόσο για το νέο, όσο και για τον ηλικιωμένο, τόσο για τον μορφωμένο, όσο και για τον αμόρφωτο, τόσο για τον ευτυχή, τόσο και για τον δυστυχή.

«Η Εκκλησία προσφέρει τη δυνατότητα στον αδύναμο να γίνει δυνατός πνευματικά. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα όταν στην Εκκλησία ερχόντουσαν αδύναμοι και φαινομενικά ανίκανοι να πράξουν οτιδήποτε άνθρωποι, οι οποίοι μεταμορφώθηκαν μέσω της Εκκλησίας. Το λαμπρότερο παράδειγμα είναι οι άγιοι Απόστολοι, που εγκατέλειψαν τα δίκτυά τους και δια της χάριτος του Αγίου Πνεύματος αναδείχθηκαν διδάσκαλοι της πνευματικής ζωής και της μεγάλης ηθικής για όλο τον κόσμο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων.

Ακόμα πρόσθεσε ότι σήμερα, όπως και στους αποστολικούς χρόνους η Εκκλησία καλείται όχι μονάχα να ανταποκρίνεται στις θρησκευτικές ανάγκες των ανθρώπων, αλλά και να μεταμορφώνει ολόκληρο τον άνθρωπο: «Ο χριστιανός δεν είναι ποτέ μόνος του. Αποκλείεται να είσαι χριστιανός και να μην εκκλησιάζεσαι, να μην είσαι μέλος της κοινότητας. Στην πλάνη ευρίσκονται όσοι νομίζουν ότι αρκεί να είσαι χριστιανός και να έχεις τον Θεό μέσα στην ψυχή σου. Συχνά έτσι ισχυρίζονται όσοι δεν έχουν τον Θεό μέσα στη ψυχή τους. Το να έχεις τον Θεό στη ψυχή σου σημαίνει να ευρίσκεσαι σε διαρκή επικοινωνία με τον Θεό. Ενώ η επικοινωνία με τον Θεό είναι ανέφικτη χωρίς τη συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας».

Απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με το ρόλο της νεολαίας στην Εκκλησία, ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίων επεσήμανε ότι ο κάθε νέος χριστιανός καλείται στην ιεραποστολή, ο κάθε νέο μέλος της Εκκλησίας έχει ως στόχο του σε αυτό ή άλλο βαθμό να είναι απόστολος του Σωτήρα.

Σύμφωνα με τον Ιεράρχη, η βασική διαφορά ενός νέου χριστιανού από το νέο μη χριστιανό συνίσταται στον ισχυρό πνευματικό και ηθικό άξονα τον οποίο έχει ο χριστιανός και που βασίζεται στην εφαρμογή των Θείων εντολών και των προδιαγραφών της Εκκλησίας. Η ζωή του χριστιανού δεν είναι μια σειρά από απαγορεύσεις και προδιαγραφές. Αυτό που συνήθως χαρακτηρίζονται ως απαγορεύσεις είναι τίποτε άλλο παρά το επεξεργασμένο στη διάρκεια των αιώνων σύστημα των κανόνων και συμβουλών, που στρέφεται όχι στον περιορισμό της ανθρώπινης ελευθερίας αλλά αποκλειστικά στο ότι να ζει ο άνθρωπος καλύτερα και πιο ευτυχισμένα, αντιλαμβανόμενος το σκοπό της ζωής του.

Όπως τόνισε ο Ιεράρχης η απώλεια του νοήματος της ζωής είναι και η τραγωδία πολλών σύγχρονων νέον. Επιλέγοντας την ύπαρξη χωρίς τον Θεό ο άνθρωπος στερείται του απώτερου σκοπού της ζωής του, και αυτό σημαίνει ότι η ύπαρξη του στερείται του διαχρονικού νοήματος. Ο σκοπός της χριστιανικής ζωής συνίσταται στην πνευματική και την ηθική τελειοποίηση.

Επίσης, σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο Ιλαρίωνα ο άνθρωπος που έχασε το νόημα της ζωής, πέφτει εύκολα σε διάφορα είδη εξάρτησης, αλκοολικής, ναρκωτικής, σεξουαλικής και εξάρτησης από τα παιγνίδια στους υπολογιστές. Ανεξάρτητα από τις πολλές μορφές εξάρτησης σε βάση όλων αυτών ευρίσκεται μια απλή φόρμουλα, δηλαδή ο άνθρωπος για να νιώσει ότι είναι πλήρης άνθρωπος θέλει ένα doping.

Αλλά το doping δεν μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο την αληθινή δύναμη, ούτε τη γνήσια χαρά της ύπαρξης, τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων, επικαλούμενος το παράδειγμα του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ, ο οποίος απομακρύνθηκε από όλες τις κοσμικές χαρές και ενώ έμεινε μακριά από τον κόσμο, ήταν πλήρης από μια ουράνια χαρά. Η πνευματική εμπειρία του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ επιβεβαιώνει ότι η γνήσια χαρά είναι ανέφικτή χωρίς την βαθιά εσωτερική ζωή. Αυτή τη ζωή ο άνθρωπος αποκτά μέσα στην Εκκλησία.

Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων απάντησε σε ερωτήσεις νεολαίας. Και συγκεκριμένα άπτοντας του θέματος της εκκλησιαστικής πολιτικής απέναντι στη νεολαία, ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίων τόνισε ότι την εποχή μας είναι «σημαντικό να χτίζουμε γέφυρες οι οποίες να συνδέουν την Εκκλησία με την εξωτερική κοινωνία και να βοηθήσουν στους νέους να υπερβαίνουν τους πολιτιστικούς, τους ψυχολογικούς, τους γλωσσικούς κα άλλους φραγμούς που τους χωρίζουν από την πλήρη γνωριμία με την Εκκλησία και τη ζωή αυτής.

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του φόρουμ ο Αρχιεπίσκοπος Ιλαρίων ακολούθησε να έχει την επικοινωνία με τον τοπικό τύπο.