Πασχαλινό μήνυμα του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κυρίλλου προς αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς και όλα τα πιστά τέκνα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας

Αγαπητοί εν Κυρίω αρχιερείς, Αξιότιμοι  πρεσβύτεροι και διάκονοι, θεοφιλείς μοναχοί και μοναχές, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές!

Από την καρδιά πλήρη ευγνωμοσύνη προς τον Θεό αναγγέλλω προς όλους εσάς τη μεγάλη και σωτήρια είδηση:

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Από χρονιά σε χρονιά με αυτό το πασχαλινό χαιρετισμό η Εκκλησία επιβεβαιώνει εκείνο το γεγονός της οικουμενικής σημασίας, το οποίο πραγματοποιήθηκε πριν από σχεδόν δυο χιλιάδες χρόνια. Τότε οψίας γενομένης οι  μυροφόρες γυναίκες ήλθαν στον τάφο του Διδασκάλου τους και διαπίστωσαν ότι ήταν κενός. Με τη θεία δύναμή του ο Χριστός νίκησε το νόμο του θανάτου. Ανέστη βεβαιώνοντας όλη την ανθρωπότητα ότι ο θάνατος δεν αποτελεί τέλος της ζωής και ότι ξεπερνιέται με τη δύναμη του Θεού.

Ως μοναδικό γεγονός στην ιστορία του κόσμου, η Ανάσταση του Χριστού, σύμφωνα με το θείο σχέδιο, υπήρξε αφετηρία και της προσωπικής μας αναστάσεως. Αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος της ελεύσεως του Χριστού στον κόσμο, των παθών, της σταυρώσεως και της εκ του τάφου εγέρσεώς Του, για να έχει ο καθένας τη δυνατότητα να βιώσει την εκ νεκρών ανάσταση και αυτό μάλιστα όχι μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά. Αυτό σαφέστατα εννοεί ο Απόστολος Παύλος όταν λέει: « ο Θεὸς... καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ» (Α Κορ. 6. 14).

Αυτός είναι ο λόγος διατί η εορτή του Πάσχα είναι εορτή της νίκης της ζωής επί του θανάτου, διότι δια της Αναστάσεως του Σωτήρα Χριστού η εκ νεκρών ανάσταση δίδεται και σε όλους εμάς. Και όσες δύσκολες περιστάσεις της επίγειας μας υπάρξεως να διερχόμαστε, όσες δοκιμασίες να υφιστάμεθα, όσους φόβους και να μας προκαλούν εκείνοι, όσοι μη έχοντας πνευματική δύναμη επιχειρούν την πρόβλεψη του μέλλοντος, η δική μας αντίληψη του κόσμου πρέπει να διακρίνεται από γαλήνη και χαρά, διότι ο Χριστός ανέστη!

Στην Αγία Ρωσία η μεγαλύτερη και η λαμπρότερη ήταν πάντα η εορτή της Αναστάσεως. Τις τελευταίες δεκαετίες επανήλθε σε πολλά σπίτια και οικογένειες. Και σήμερα εορτάζεται εκεί, όπου παλαιότερα δεν ακουγόταν ο πασχαλινός χαιρετισμός, δηλαδή στα νοσοκομεία και στις φυλακές, στον στρατό και στο πολεμικό ναυτικό και ακόμα στο Διάστημα. Είθε να δώσει ο Θεός, ώστε τις εξωτερικές αλλαγές, οι οποίες σημειώνονται σήμερα στις χώρες του Ρωσικού κόσμου, να τις ακολουθήσει η πραγματική αναγέννηση των ανθρώπινων ψυχών, ώστε η χαρά της Αναστάσεως του Χριστού να γεμίσει κάθε ανθρώπινη καρδιά, ώστε το φως της Θείας αγάπης να ζεσταίνει όχι μόνο τους οικείους και συγγενείς μας, αλλά και τους ανθρώπους, οι οποίοι στερούνται τη δυνατότητα εκκλησιασμού, τους ηλικιωμένους, τους ασθενείς και όσους είναι μόνοι τους.

Διά της Αναστάσεως του Χριστού ο πιστός ευρίσκει τη δυνατότητα μετοχής στην απεσταλμένη άνωθεν ευλογημένη δύναμη για να ζει σύμφωνα με τη δικαιοσύνη και τις θείες εντολές: να είναι καλός και εύσπλαχνος, έντιμος και φιλικά διατιθέμενος στις σχέσεις του με τους ανθρώπους, ικανός να συμμερίζεται και τη χαρά και τη λύπη τους.

Αυτή η χριστιανική προσέγγιση των πλησίον συμπεριλαμβάνει επίσης και τη φροντίδα για τη πατρίδα, το λαό, την οικογένεια και το σπίτι. Προβάλλοντας την προτεραιότητα των διαχρονικών πνευματικών αξιών η Εκκλησία καλεί τα τέκνα της στην μετ΄ επιμελείας συμπεριφορά απέναντι στις πρόσκαιρες, αλλά πραγματικές αξίες του θεόκτιστου κόσμου: στην περιβάλλουσα φύση, στην πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, η οποία επί αιώνες διαμορφωνόταν από τους προγόνους μας. Η διαφύλαξη των πνευματικών θησαυρών και παραδόσεων της Ορθοδοξίας σημαίνει την ενεργό μεταμόρφωση του εαυτού μας, του εσωτερικού μας κόσμου καθώς και τη διατήρηση της ομορφιάς και αρμονίας του περιβάλλοντος και την εγκαθίδρυση αυτών, όπου είχαν καταστραφεί από την κακή ανθρώπινη βούληση. Αυτή είναι η κλήση και η ευθύνη του χριστιανού.

Ο Θεός δε μας ζητάει να κάνουμε υπερβολικούς αγώνες. Απευθυνόμενος στη ψυχή του κάθε ανθρώπου επανειλημμένως αναφωνεί: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν·  ὁ γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Ματθ. 11. 28-30). Για να αισθανθεί και να καταλάβει κανείς πόσο χρηστό και ελαφρό εκείνο το φορτίο, το οποίο θέτει στους ώμους μας ο Θεός, πρέπει να μάθουμε να ευεργετούμε και τους εγγύς και τους μακράν. Τα πιο δύσκολα σε αυτή τη διδασκαλία είναι μόνο τα πρώτα βήματα, δηλαδή να παύσουμε εγκαίρως και να μην ανταποδίδουμε λοιδορία αντί λοιδορίας, κακό αντί κακού, ψέμα αντί ψέματος και κατάκριση αντί κατακρίσεως. Και στη συνέχεια έστω και μια φορά να νιώσουμε ευχαρίστηση από μια καλή και έντιμη πράξη για το καλό ενός άλλου, είτε στην οικογένεια, είτε στη δουλειά, είτε στην ενορία ή απλά μέσα σε επαφές με γείτονες ή γνωστούς. Αυτό το αίσθημα ευχαρίστησης μπορεί να μετατραπεί σε χαρούμενη και αισιόδοξη κατάσταση του πνεύματος σε περίπτωση εάν τα καλά μας έργα, τα οποία κάνουμε ανιδιοτελώς και με καθαρή καρδιά, γίνονται πλέον μέρος της ζωής μας. Μόνο τότε θα αισθανθούμε και τις αλλαγές προς το καλύτερο μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι, όταν συνειδητοποιήσουμε τον ακατάλυτο δεσμό μεταξύ των αγαθοεργιών μας και της κοινωνικής ευημερίας.

Η ευαγγελική αφετηρία των πράξεών μας, τόσο στο προσωπικό, όσο και στο επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο είναι σε θέση να αλλάξει ριζικά και εμάς τους ίδιους και το γύρω κόσμο.

«Αναστήτω ο Θεός και διασκορπισθήσονται οι εχθροί Αυτού!», αναφωνούμε εμείς αυτή τη λαμπροφόρα νύχτα. Να αναστηθεί ο Θεός μέσα στις καρδιές μας και να διασκορπισθούν και να εξαφανισθούν από τη ζωή μας το ψέμα, η έχθρα, οι διαφορές και κάθε διχασμός.

Αγαπητοί μου, από το βάθος της καρδιάς μου σας συγχαίρω όλους για την εορτή του Αγίου Πάσχα. Η βοήθεια και η ευλογία του αληθώς Αναστάντος Κυρίου να συνοδεύει τον καθένα μας στους περαιτέρω αγώνες για τη δόξα της Εκκλησίας, για το καλό των χωρών όπου μένουμε, για το καλό των εγγύς και των μακράν. Αμήν.

Εν Μόσχα

Άγιο Πάσχα 2011

+ Ο Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλος