Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας: ουσία της χριστιανικής ζωής είναι η ευχαριστία

[gallery]

Τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η Χαρά Μόσχας, στις 23 Δεκεμβρίου 2012, τέλεσε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, συμπαραστατούμενος από κληρικούς στελέχη του Τμήματος και κληρικούς του Ναού.

Απευθυνόμενος προς το εκκλησίασμα ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας αναφέρθηκε στη θεραπεία των δέκα λεπρών της σχετικής Ευαγγελικής περικοπής της Κυριακής και μεταξύ άλλων είπε:

«Αυτή η ευαγγελική διήγηση μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να ευχαριστούμε το Θεό για τα θαύματα και τα σημεία, τα οποία τελεσιουργεί στη ζωή μας. Και αυτά τα θαύματα και σημεία μπορεί να είναι διαφορετικά. Δεν είναι κάθε φορά οι θεραπείες των ασθενειών, διότι άλλη φορά ο Κύριος μας επιτρέπει την ασθένεια για να μας συνετίσει, ώστε δι΄αυτής να θεραπευθούμε από τις πνευματικές και ψυχικές αρρώστιες και αυτή η ασθένεια να μας οδηγούσε στη Βασιλεία των Ουρανών.

Πολυμερώς και πολυτρόπως ο Κύριος μας χαρίζει τα ελέη και τους οικτιρμούς Του. Και πολύ συχνά κάθε καλό που έχουμε στη ζωή μας το εκλαμβάνουμε ως οίκοθεν νοούμενο, σαν να μας εδίδετο αυτό ως ανταπόδοση των προσφορών μας και δήθεν δεν υπάρχει κανείς για να τον ευχαριστήσουμε για τις δωρεές αυτές.

Εν τω μεταξύ η ευχαριστία είναι η ουσία της χριστιανικής ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυρίως ακολουθία επιτελούμενη στο Ναό ονομάζεται Ευχαριστία. Φαίνεται ότι πολλοί είναι, οι οποίοι έρχονται στο Ναό για να προσευχηθούν υπέρ εαυτού τους και των πλησίον, να παρακαλέσουν τον Θεό για την επιτυχή έκβαση του έργου τους, την υγεία, την ευημερία και την ευτυχία. Στην ακολουθία της Θείας Ευχαριστίας εντάσσεται και παράκληση για τις ανάγκες των ανθρώπων, αλλά το βασικό περιεχόμενο της ακολουθίας είναι ακριβώς η ευχαριστία, δηλαδή ευγνωμοσύνη για τη δημιουργία του κόσμου από τον Κύριο, ο Οποίος μας εγκατέστησε σε αυτό, η ευγνωμοσύνη για το ότι την ώρα που αμαρτήσαμε δεν απέστρεψε το πρόσωπό Του από εμάς, αλλά εξακολουθούσε να μας ευεργετεί, μας απέστειλε προφήτες και αποστολούς Του ενώ κατά τους εσχάτους καιρούς, οι οποίοι συνεχίζονται έως και σήμερα, απέστειλε τον Μονογενή Του Υιό όχι απλά να μας διδάξει τις εντολές Του ως διδάσκαλος και καθηγητής, αλλά για να πεθάνει για τις αμαρτίες μας και να μας ανοίξει το δρόμο προς την Ανάσταση, για να μας δίδει το Σώμα και το Αίμα Του ως τροφή και διά του Μυστηρίου της Ευχαριστίας να ενωνώμαστε διά της ανθρώπινης μας φύσεως με το Θεό πνευματικά και σωματικά.

Γιά όλα αυτά ευχαριστούμε τον Κύριο ερχόμενοι στη Θεία Ευχαριστία. Ευχαριστούμε για όλα όσα μας συμβαίνουν, για όλες τις ευεργεσίες, τις οποίες δεχόμαστε πλουσίως από το Θεό. Αλλά πρέπει να ευχαριστούμε και για τις δοκιμασίες, τους πειρασμούς και τις θλίψεις, τις ταλαιπωρίες, τις ασθένειες και τις παθήσεις, τις οποίες μας επιτρέπει ο Θεός, διότι καλύτερα από εμάς ξέρει τι μας χρειάζεται για τη σωτηρία μας...

Δεν πρέπει να ευχαριστούμε μόνο με τους λόγους ή με τη διάνοιά μας, αλλά και με όλη τη ζωή μας, διότι η όντως ευχαριστία δεν είναι τα όμορφα λόγια. Η όντως ευχαριστία είναι η μίμηση του Κυρίου ημῶν Ιησού Χριστού, εμπνευσμένοι από τα ευαγγελικά ιδεώδη, να εφαρμόζουμε τις εντολές Του και να κοινωνούμε των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων και δι΄αυτών δεχόμενοι τη Θεία χάρη να τη μεταδίδουμε στους ανθρώπους μέσω των καλών μας έργων, των σχέσεών μας με το περιβάλλον μας, του γεμάτου φως βλέμματος, του χαριτωμένου χαμόγελου.

Αυτή ουσιαστική και όχι τυπική και φαρισαϊκή ευχαριστία θέλει από μας ο Κύριος...Η ευχαριστία πρέπει να γεμίζει συνέχεια τη ζωή μας, την οποία πρέπει να την αντλούμε από τη μόνη πηγή της Αγίας Ευχαριστίας, την ώρα που κοινωνούμε των Αγίων του Χριστού Μυστηρίων.

Αυτό μας διδάσκει το σημερινό Ευαγγέλιο και όλο το τυπικό της εκκλησιαστικής μας ζωής...

Να ευχαριστήσουμε τον Κύριο για τη δημιουργία αυτού του κόσμου και τη ζωή μας  που μας έδωσε, για το ότι χάρισε στους μεν υγεία, στους δε ααρώστιες, μας χάρισε την Αγία του Εκκλησία, η οποία μας σώζει και είναι η κιβωτός του Νώε, η οποία μας οδηγεί στη Βασιλεία των Ουρανών.  Να μάθουμε να ευχαριστούμε τον Κύριο για όσα μας επιτρέπει και όχι μόνο με τους λόγους, αλλά και με τα έργα και με όλη τη ζωή μας ως χριστιανοί. Αμήν».