Μητροπολίτης Ιλαρίωνας: Πνευματικός θησαυρός, τον οποίο με επιμέλεια και ευλαβώς πρέπει να φυλάσσει η Εκκλησία μας, ο αγώνας των νεών μαρτύρων και ομολογητών

[gallery]

Τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας Πάντων Θλιβομένων η Χαρά Μόσχας, τέλεσε στις 10 Φεβρουαρίου 2013, την εορτή της Συνάξεως των νέων μαρτύρων και ομολογητών της Ρωσίας ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.

Επίσης συλλειτούργησαν ο Επίσκοπος Μαγκαντάν και Σινεγκόρσκ Ιωάννης, κληρικοί στελέχη του ΤΕΕΣ, κληρικοί του Ναού.

Μετά το πέρας της Θείας Συνάξεως ο Ιεράρχης κήρυξε το θείο λόγο, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Η σημερινή ημέρα της Κυριακής συνέπεσε με τη μνήμη των δυο μεγάλων Σύρων Αγίων του Οσίου Εφραίμ του Σύρου και του Οσίου Ισαάκ του Σύρου, επίσης σήμερα εορτάζουμε τη σύναξη των νέων μαρτύρων και ομολογητών της Ρωσίας, όσων υπέφεραν τα χρόνια των διωγμών κατά της πίστεως και της Εκκλησίας της Χριστού. Πρόκειται για την εορτή σύμπασης Εκκλησίας, η οποία συνδυάζεται με τις αναμνήσεις των θλιβερών και τραγικών γεγονότων και ταυτόχρονα είναι μεγάλη εκκλησιαστική πνήγυρη, διότι η εποχή των διωγμών κατά της Εκκλησίας στη χώρα μας το 20 αιώνα διαρκείας 70 ετών, ανέδειξε στον κόσμο μεγάλη χορεία ομολογητών και νέων μαρτύρων. Αυτοί προτίμησαν να πεθάνουν παρά να αρνηθούν το Χριστό και σήμερα στη θριαμβεύουσα Εκκλησία δέονται υπέρ ημών και της Πατρίδος ημών..Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν καταγράφηκε τόσο μαζικός αφανισμός των ανθρώπων, όπως αυτό συνέβη τον περασμένο αιώνα. Το θεόμαχο καθεστώς, το οποίο επικράτησε από το 1917, έκανε κάθε προσπάθεια προς εξαφάνιση της θρησκείας και της Εκκλησίας, των εκπροσώπων αυτής και των φορέων του ευλογημένου πνεύματος του Χριστού, τροφή με την οποία έζησε και η οποία έτρεφε πνευματικά επί αιώνες την Πατρίδα μας.

Οι καταστολές κατά των θρήσκων ήταν σκληρές και αιματηρές, διότι οι αρχές ως σκοπό έβαλαν την πλήρη εξαφάνιση της Εκκλησίας. Ορμώμενες από την εντελώς φανταστική και απάνθρωπη ιδεά περί θρησκείας ως κατάλοιπου του παρελθόντος και η οποία ως εκ τούτου έπρεπε να  εξασφανισθεί από μόνη της, και εάν τούτο δε γινόταν έπρεπε να στηρίξουν τη διαδικασία αυτή και να τη εξαφανίσουν όσο το δυνατό συντομότερα.

Κατά συνέπεια δημιουργήθηκε μια απάνθρωπη, εγκληματική ιδεολογία την οποία επί δεκαετίες ως γνώμονα είχαν οι αρχές της χώρας μας. Σ΄αυτή την ιδεολογία οφείλονται πολλά εκατομμύρια θύματα και μάλιστα ήταν άνθρωποι πολύ διαφορετικών πεποιθήσεων, κοινωνικών στρωμάτων, θέσεων. Το κράτος άρχισε με τη μάχη κατά των ευγενών και εμπόρων για να καταλήξει σε πλούσιους αγρότες και ολόκληρες εθνικότητες. Η μια εκστρατεία εξόντωσης ακολουθείτο από την άλλη, και αυτά τα εγκλήματα διαπράχθησαν επί δεκαετίες. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας ήταν ένας από τους στόχους εκείνης της εκστρατείας αυτοκτονίας, την οποία άρχισαν οι αρχές κατά του ίδιου του λαού των, αλλά ήταν η Εκκλησία η οποία ανέδειξε στον κόσμο μεγάλη ανδρεία και πνευματικό ηρωϊσμό, σφραγισθέντες στη μνήμη ανθρώπων, και τους οποίους εγκωμίασε σήμερα η Εκκλησία διά της ανακηρύξεως Αγίων Νέων μαρτύρων και ομολογητών της Ρωσίας...

Αγνοούμε τον αριθμό θυμάτων, πόσοι ήταν: δεκάδες χιλιάδες, εκατοντάδες ή εκατομμύρια, διότι ποτέ δεν πρόκειται να μάθουμε την πλήρη αλήθεια για εκείνα τα χρόνια. Ποτέ δε θα είναι προσβάσιμα όλα τα αρχεία ώστε να μπορέσουμε από τους φακέλους των αρχείων να καταλάβουμε ποιοι κράτησαν την πίστη μέχρι τέλος και ποιοι σκόνταψαν...

Ο αγώνας και ο βίος των Νέων Μαρτύρων και Ομολογητών είναι πνευματικός θησαυρός, τον οποίο με επιμέλεια και ευλαβώς πρέπει να φυλάσσει η Εκκλησία μας. Δεν ξέρουμε τι χρόνια μας αναμένουν μπροστά. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι η Εκκλησία από σήμερα και εις τους αιώνας θα απολαμβάνει ευημερία, γαλήνη και ευμενή στάση από τους ιθύνοντες, μπορεί να αλλάξουν οι καιροί, έτσι ήταν στην ιστορία. Η Ορθόδοξη μας Εκκλησία ζούσε υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες, και πάντα ευρίσκονταν άνθρωποι, έτοιμοι να πορευθούν με το Χριστό την πορεία προς τον Γολγοθά έως τέλους. Τους εγκωμιάζουμε σήμερα και δεόμεθα όπως ο Κύριος φυλάει την Εκκλησία και την Πατρίδα μας, τις οικογένειές μας και τους πλησίον μας, η χαρη του Θεού να μην απέλθει ποτέ από το λαό μας, όπως συνέβη όταν αυτός μαζικά αρνήθηκε την πίστη, το Θεό, το Χριστό και την Εκκλησία. Δεόμεθα όπως μπορέσουμε να παραδόσουμε στους απογόνους μας την Ορθόδοξη πίστη μας, την οποία παραλάβαμε τόσο ακριβά. Αμήν».