Πατριαρχείο Μόσχας
Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να σας δείξει τις πιο ενημερωμένες πληροφορίες. Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των Μεταδεδομένων και των cookie σας. Διαχείριση cookie
Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος: Άφησα την καρδιά μου στη Ρωσία
Έχουν ολοκληρωθεί οι πανηγυρικές εκδηλώσεις επί τῃ επετείῳ των 1025 ετών Εκχριστιανισμού των Ρως στη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Για να συνεορτάσουν αυτό το πολυσήμαντο γεγονός στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας έχουν έλθει οι Προκαθήμενοι και Αντιπρόσωποι όλων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β΄. Τις εντυπώσεις του από την επίσκεψη ο κ. Θεόδωρος τις μοιράσθηκε σε αποκλειστική συνέντευξη στην ανταποκρίτρια του ραδιοφωνικού σταθμού «Φωνή της Ρωσίας».
«Ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης της Μεγάλης Πόλεως Αλεξανδρείας, Λιβύης, Πενταπόλεως, Αιθιοπίας, πάσης γης Αιγύπτου και πάσης Αφρικής, Πατήρ Πατέρων, Ποιμήν Ποιμένων, Αρχιερεύς Αρχιερέων, τρίτος και δέκατος των Αποστόλων και Κριτής της Οικουμένης»...Έχει εκτενή τίτλο. Εξαιτίας έξαιρετικά βεβαρημένου προγράμματος ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων κατάφερε και παραχώρησε τη συνέντευξή του μόνο «εν πλῳ», μέσα σε τραίνο, με το οποίο ταξίδευε με τους υπόλοιπους Πατριάρχες και Αντιπροσώπους της Οικουμενικής Ορθοδοξίας διασχίζοντας το ιστορικό έδαφος της Αγίας Ρωσίας: από τη Μόσχα στο Κίεβο και εν συνεχείᾳ στο Μινσκ.
«Είμαι πάρα πολύ συγκινημένος διότι βρισκόμουνα στα χίλια χρόνια. Ήταν το 1988 που ήμουν αρχιμανδρίτης τότε στην Οδησσό, αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στον Πατριάρχη της Μόσχας», έτσι άρχισε τη διήγησή του ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄.
«Ο Πατριάρχης μας ο Παρθένιος δεν μπόρεσε να έλθει οπότε τον εκπροσωπούσα εγώ. Θυμάμαι λοιπόν, τον Πατριάρχη Ποιμένα, που ήταν στο καροτσάκι, και θυμάμαι όλους τους Πατριάρχες, που έλαβαν μέρος. Της Λειτουργίας προεξήρχε ο μακαριστός Πατριάρχης Αντιοχείας Ιγνάτιος.
Θυμάμαι ότι η ημέρα ήταν πάρα πολύ μελαγχολική και ο ουρανός με πολλά σύννεφα, σαν τα βάσανα που πέρασε ο Ρωσικός λαός για να έρθει πάλι στην ελευθερία. Και όταν ήλθαμε στο Κίεβο έκανε από τις πιο δυνατές βροχές, που έχει κάνει ποτέ.
Ο Θεός θέλησε ώστε στα 1025 χρόνια να ξαναέρθω αλλά σαν Πατριάρχης.
Και γι΄αυτό δοξάζω τον Θεό και ευχαριστώ τον Πατριάρχη Κύριλλο, τον αγαπημένο μου αδελφό που μου έδωσε αυτή την ευκαιρία για να ζήσω και αυτό το γεγονός. Για τα 1050 ελπίζουμε στο Θεό».
Ο Πατριάρχης Θεόδωρος κάθε λίγο και λιγάκι μιλάει τα Ρωσικά. Μια και δεν είναι η μητρική του γλώσσα, αλλά σίγουρα αγαπημένη. Ώρες ολόκληρες μπορεί να μιλάει ο Προκαθήμενος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας για τη Ρωσία και το Ρωσικό λαό. Και αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει ως Ρώσους.
Τη δεκαετία του 1980 διατέλεσε Έξαρχος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας στο Μετόχιο στην Οδησσό. «Δεν υπήρχε τότε διαίρεση σε Ρώσους και Ουκρανούς. Γιά μας όλο ήταν η Ρωσία. Άφησα εδώ την καρδιά μου», - χαμογελά ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος και συνεχίζει:
«Όταν σπούδασα θεολογία στη Θεσσαλονίκη, διάβασα για τον Άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ. Και για επτά χρόνια κάθε βράδυ έβαζα τρεις μετάνοιες και παρακαλούσα να γνωρίσω τη Ρώσικη γη. Γι΄αυτό γνώρισα τη Ρωσία, την αγάπησα, και έκτοτε λέγω ότι άφησα εδώ την καρδιά μου η οποία για πάντα ανήκει στη Ρωσία. Έζησα δέκα ολόκληρα χρόνια στην Οδησσό, δύσκολα χρόνια. Και όταν μάθαινα τη Ρώσικη γλώσσα δεν περίμενα ότι σχεδόν όλος ο κόσμος τώρα θα μιλάει Ρωσικά.
Ευχαριστώ πολύ τη Ρωσία, την Εκκλησία, τους ανθρώπους, γιατί γνώρισα πολλά, έμαθα πολλά και με βοηθάνε τώρα στο έργο το Πατριαρχικό».
Έδω και εννέα χρόνια ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Θεόδωρος ευρίσκεται στο τιμόνι του νοητού σκάφους της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων, μιας από τις παλαίφατες Εκκλησίες. Προτού ανέλθει στον Πατριαρχικό θρόνο δραστηριοποιήθηκε ιεραποστολικώς στο Καμερούν, τη Ζιμπάμπυε και λοιπές χώρες της αχανούς Αφρικανικής Ηπείρου. Ιεραπόστολος, γνώστης της τέχνης και φύλακας των Ορθοδόξων παραδόσεων και της πνευματικότητας της Ανατολικής Εκκλησίας μεγάλες του ελπίδες ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄ αναθέτει σήμερα στη Ρωσία και την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας:
«Χαίρομαι πάντως γιατί στον αγώνα μας των παλαιών Πατριαρχών η μοναδική χώρα που στάθηκε τόσο κοντά ήταν η Ρωσία. Χαίρομαι διότι ο Πατριάρχης Κύριλλος ευλόγησε να έρθουν μερικά παιδιά από την Αφρική να σπουδάσουν κοντά σας μαθαίνοντας τα Ρωσικά και άλλες επιστήμες. Πόσο χαίρομαι τώρα που συναντώ τους Προέδρους των χωρών της Αφρικής, που επισκέπτομαι, ή Πρωθυπουργούς, υπουργούς ή άλλους οι οποίοι μιλάνε Ρωσικά, διότι έχουν σπουδάσει στη Ρωσία».
Το σημερινό ταξίδι του Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας πραγματοποιείται επ΄αφορμής των πανηγυρικών εκδηλώσεων των 1025 ετών Εκχριστιανισμού των Ρως και συμπίπτει με χαλεπή περίοδο τόσο για την Αφρικανική Ήπειρο, όσο και για την περιοχή της Μέσης Ανατολής γενικά. Είναι εποχή της αναδείξεως του ακραίου Ισλάμ, το οποίο εξαναγκάζει τους Ορθοδόξους χριστιανούς να φύγουν από τις πατρίδες τους που αποτελούν κοιτίδα του χριστιανισμού:
«Στην Αίγυπτο εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί είμαστε μικρός αριθμός διότι τα μεγάλη πλήθη έχουν φύγει. Είναι όμως μεγάλη δύναμη η Κοπτική Εκκλησία η οποία είναι πάνω από 15 εκατομμύρια. Είμαι στενοχωρημένος η καρδιά μου διότι προχθές πάλι έχει αρχίσει μεγάλη διαμάχη στην Αίγυπτο. Είναι οι φανατικοί μουσουλμάνοι που θέλουν την επιστροφή στο αυστηρό Ισλάμ είναι και άλλοι μουσουλμάνοι που θέλουν μια σύγχρονη, ήσυχη ζωή τους. Οι αδελφοί μουσουλμάνοι πήραν την εξουσία μετά από σχεδόν 60 χρόνια που ήταν μέσα σε φυλακές. Όμως όπως ρωτώ τους ανθρώπους απέδειξαν ότι δεν έχουν δυνατότητες να κάνουν πολλά πράγματα, διότι πάνω απ΄όλα κοιτάζουν το δικό τους συμφέρον, το δικό τους κύκλο.
Βέβαια θέλω να πω ότι δεν με πείραξε κανείς ποτέ, ούτε το Πατριαρχείο, το σέβονται όλοι και το αγαπούν. Όλοι ξέρουν και λένε «Ιουνάν», «Έλληνας», «Ιουνανία», «το Ελληνικό Πατριαρχείο». Το βράδυ, ή το απόγευμα, που βαδίζω στους δρόμους έτσι κρατώντας μόνο το κομποσχοίνι, και όλοι με χαιρετάνε και με πολύ σεβασμό με λένε: «Αμπούνα, έλα κοντά μας».
Αμέσως μετά την επιστροφή του στην Αίγυπτο ο Πατριάρχης Θεόδωρος θα πρέπει να βρεθεί με τον Μεγάλο Σεΐχη και τον Πατριάρχη των Κοπτών προκειμένου να συσκεφθούν από κοινού τους τρόπους αποφυγής της αιματοχυσίας στη χώρα.