Πατριαρχείο Μόσχας
Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να σας δείξει τις πιο ενημερωμένες πληροφορίες. Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των Μεταδεδομένων και των cookie σας. Διαχείριση cookie
ΙΕΡΟ ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ
Στις 27 Δεκεμβρίου 2016, σε τακτική της συνεδρία, συνήλθε υπό την προεδρία του Αγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών κ.κ. Κυρίλλου, η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ιερά Μονή Αγίου Δανιήλ Μόσχας.
Προ της ενάρξεως της συνεδρίας ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας προέβη σε δήλωση, όπου εξέφρασε τα συλλυπητήριά του προς τους συγγενείς και τους οικείους των θυμάτων της συντριβής του αεροσκάφους Ty-154 του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας:
«Καλωσορίζω όλα τα μέλη της Ιεράς Συνόδου. Θέλω να αρχίσουμε τη συνεδρία μας με την έκφραση θερμοτάτων συλλυπητηρίων προς τους συγγενείς, τους οικείους και σε όλο το λαό μας για την τραγωδία, η οποία συνέβη πάνω από την Μαύρη θάλασσα. Σκοτώθηκαν άνθρωποι, τους οποίους τρόπον τινά βλέπουμε ως συμβολα της ζωής μας ως έθνους και ως εθνικό μας καύχημα. Δεν ήταν ένα απλό μουσικό συγκρότημα το συγκρότημα Αλεξαδνρόφ, ήταν το πρόσωπο των Ενόπλων Δυνάμεων του τόπου, ήταν έκφραση του πατριωτισμού και η υπηρεσία τους πάντα αναπτέρωνε το ηθικό των ανθρώπων, τους οποίους ωθούσε προς την αγαθοεργία και τους αγώνες.
Είναι αδύνατον παρά να αναφερθούμε στην Ελιζαβέτα Γκλίνκα, γιατρό, η οποία εργαζόταν με αυταπάρνηση, προκειμένου να βοηθήσει τον συνάνθρωπο και, ιδιαιτέρως, τα παιδιά, ιδίως στα πλαίσια της δεινής συγκρούσεως στην Ανατολική Ουκρανία.
Ίσως πολλά μπορεί να ειπωθεί για καθένα από όσους σκοτώθηκαν. Είναι πράγματι μία τραγωδία, η οποία έπληξε βαθιά τις καρδιές της απόλυτης πλειοψηφίας των συμπολιτών μας. Ἀνεξιχνίαστοι αἱ οδοί Κυρίου, ουδείς γνωρίζει το θέλημά Του. Δεν εντάσσεται η Θεία Πρόνοια στα ανθρώπινα κριτήρια, πάντα σφάλλουμε, προβαίνοντας στις εκτιμήσεις μας βάσει του πεπερασμένου μας όντος, των αδυναμιών μας και των συνθηκών της υπάρξεώς μας. Ενώ ο Θεός είναι υπεράνω των αδυναμιών μας και της συμβατικότητας, και γι΄αυτό αγνοούμε τις οδούς Αυτού. Επομένως με ταπείνωση δεχόμεθα όσα ζούμε, αντιλαμβανόμενοι ότι μέσα από τα γεγονότα αυτά ο Θεός δεν μας τιμωρεί, ούτε ασκεί τη δικαιοσύνη Τού, αλλά γιά κάποιο λόγο επιτρέπει και συμβαίνουν αυτά.
Είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε τη μνήμη για όλα τα θύματα του ατυχήματος στις καρδιές μας. Η πρότασή μου είναι να αρχίσουμε τη συνεδρίασή μας με τον Ιερό Τρισάγιο».